zon, zee, strand is geen garantie

Dag iedereen

Het kamp is voorbij.
Helaas heb ik halverwege moeten opgeven. Er zit hier een kilovretende bacterie in huis die 3 van de 6 vrijwilligers heeft getroffen.
Samen al 12 kg kwijt.
Helaas ook al sinds donderdag niet meer kunnen eten.
Zaterdagavond zijn we dan maar met 2 uit wanhoop terug naar huis moeten keren. Zo ziek al honden.
Vandaag is het iets beter, maar ik voel me nog altijd zo slap als een vod. Met als gevolg dat ik mijn eerste echte stagedag in Kranshoek ga missen.
Maar beter zo dan dat ik daar die hele klas besmet, die kindjes hebben geen kilo's op overschot.
Morgen beter zeker?!

Het kamp wel heel leuk, we zaten midden in de natuur. Precies of we weer ergens in een ander land terecht waren gekomen. Maar nee hoor, een kilometer of 15 -20 van ons huisje.
Zo veel verschillende gebieden op een paar kilometer verschil. Het verschil tussen Meulebeke en Gent is er niets bij.

Ik heb toch enkele foto's genomen die ik hieronder met veel plezier post.
Ben nu bijna een maandje weg. Tijd vliegt echt voorbij.
Al 1/4! Nog drie maandjes en ik ben weeral thuis (Mamaatje gaat dat niet erg vinden heb ik al gemerkt..)

Tis ook dringend tijd dat ik een thesisonderwerp vind. Ik heb helaas nog helemaal geen inspiratie.
Wat natuurlijk ook de nodige stress met zich meebrengt. Hopelijk vind ik deze week iets of ten laatste na het weekend. Dan kan ik er eindelijk eens aan beginnen.

Volgend weekend gaan we naar Port Elisabeth, TOERISTEN!
Ik verlang naar weer gezond te zijn, die 4 kilo mogen er wel af blijven. Maar het goeie leven hier zal daar waarschijnlijk anders over denken.

Nog een grappige anekdote. Zaterdag lagen we met 2 zieken te slapen in onze kamer. Kom ik wakker. Zitten er daar wel geen 2 apen lief naar mij te kijken.
Efkes schrikken zulle!
Dan ben je meteen wakker. Dus voor de mensen met een probleem om uit hun bed te graken (Lise?), KOOP EEN AAP!

Tot schrijfs!