Blij dat de zon onder was

Dag iedereen,


Gisteren zijn we naar het strand geweest, ongelofelijk mooi strand, met zand en bomen en gras en rotsen. Heel erg knap. Water was wel ijskoud, geen idee waarom. Resultaat ik zie zo rood gelijk een tomaat, mijn papa zou zeggen, steek garnalen in je mond en je bent een opgevulde tomaat. Ewel hou dat beeld maar vast (mm heb nu zin in garnalen).
Na onze 3 uren bakken en braden met gevolgen die vandaag nog voelbaar zijn, zijn we naar tafelberg geweest. Inderdaad, poging 2, maar nu met de zonsondergang.

Ik kan niet in 1 blogbericht zeggen hoe mooi het wel niet was, ik heb nog nooit zoiets moois gezien, Shakespear zou er een dichtbundel over kunnen schrijven, mocht ie nog leven. Echt, heel langzaam ging de zon eerst naar beneden, waardoor kaapstad heel mooi verlicht werd, aan de andere kant van de berg ( we hadden 360 graden zicht) zagen we dan de rotsen die steeds nieuwe schaduwen kregen. Toen het bijna zover was en de zon helemaal ging verdwijnen, hebben we ons op een steen gezet, met links van ons de rotsen en rechts van ons de zee. En plots ging het allemaal heel snel, de zon werd echt opgeslokt door de zee, nam ze helemaal mee uit ons zicht, en liet enkel een rood/ oranje schijn achter. En als we achter ons keken zagen we enkel paarse lucht.
Ze noemen het 1 van de 7 wereldwonderen, wel ik kan begrijpen waarom, dit is het mooiste wat ik ooit al in mijn jonge leventje heb gezien. Natuur kan heel lelijk zijn (ik noem geen namen) maar kan ook zoooooo prachtig, geweldig, wowie zijn. Ik laat jullie een beetje meegenieten met de foto's.
Alle donaties in natura (lees: aftersun) zijn van harte welkom,  het adres staat op mijn  1e of 2e blogbericht :)

Doeii!!